|
როგორც კი ფეხბურთით დავიღლები და მისგან სიამოვნებას ვეღარ მივიღებ, მაშინვე წავალ. |
ის, რაც ფეხბურთში ადრენალინს გაძლევს, თავად თამაშის შინაარსია, და როცა ეს უკვე აღარ გაღელვებს, მაშინ კარგავ მისდამი ვნებას და ერთადერთი მიზეზი, რისთვისაც თამაშს აგრძელებ, ფულია. თუ ამ ვნებას ოდესმე დავკარგავდი, მაშინვე წავიდოდი. ასეც მოვიქეცი. | თანამედროვე ფეხბურთმა მთავარი რამ დაკარგა – ვნება! ჩემი აზრით, ეს საფუძველია, რომლის შენებაც ხელახლა უნდა დავიწყოთ და თამაშს ძველებური ხიბლი დავუბრუნოთ. ვნებაზე და რომანტიკაზე მხოლოდ საუბარი საკმარისი არაა, ეს უნდა იგრძნობოდეს. |
| დავით ყიფიანი | ერიკ კანტონა | რობერტო ბაჯო |
„ათიანი“, 2007 წლის აპრილი
